ชีวิตในมะนิลา ตอนที่ 3...
ตอนแรกว่าจะลงบล็อคอีกอันนึงก่อน แต่อันนั้นยาวมากและก็ยังเขียนไม่เสร็จ จึงแยกอันนี้ออกมาต่างหาก อยากเขียนเป็นภาษาอังกฤษด้วย แต่ช่วงนี้ความขี้เกียจเข้าครอบงำ ขี้เกียจมานั่งหาคำศัพท์ ขี้เกียจมานั่งแต่งและเรียบเรียงประโยคเป็นภาษาอังกฤษ... พูดถึงเรื่องภาษาอังกฤษ ตั้งแต่มาอยู่นี่ต้องมีการปรับหูและความสามารถในการฟังของตัวเองใหม่ แรกๆเกือบขาดความมั่นใจ คิดอยู่เสมอว่าเราฟังไม่ทันจริงๆหรือคนฟิลิปินส์พูดเร็วมากกันแน่!!! พยายามฟังอยู่หลายรอบจนยอมแพ้และบอกเขาว่า "Can you repeat it again, slowly?!" ประมาณว่าพูดช้าๆกันหน่อยได้มั๊ย ฟังไม่ทัน!!! สิ่งที่ตรงข้ามกันมากก็คือวิถีชีวิตที่ค่อนข้างเรื่อยๆ ชิลๆ คือประมาณว่า ชิลไปรึเปล่าค่ะ!! แม้กระทั่งคนประสานงานกับสถานทูตเมื่ออาทิตย์ที่แล้วยังบ่น ว่าคนที่นี่ชิลมากจนเค้างง!! แต่งตัวกันธรรมดามากในขณะที่คนไทยเราใส่สูทผูกไทเรียบร้อยกันเต็มยศ!! ตอนที่สัมภาษณ์งานกับที่นี่ก็เหมือนกัน รออยู่สามอาทิตย์กว่าจะสัมภาษณ์กันเสร็จกว่าจะรู้ผล ตั๋วเครื่องบินก็รอไปจนอีกสามวันจะเดินทางอยู่แล้วถึงจะได้!!! วันนี้ก็เพิ่งจะไปตามหาเสื้อผ้าที่ส่งซักไว้ตั้งแต่วันเสาร์ที่แล้ว ...