ชีวิตในมะนิลา ตอนที่ 4...
จริงๆแล้วบล็อคนี้ควรจะออกมาเป็นลำดับที่ 3 แต่มันยาวมากแล้วก็ยังไม่มีเวลาเขียนให้จบซะทีก็เลยต้องพักไว้จนกลายเป็นลำดับที่ 4
ตั้งแต่วันที่ 18-21 มิถุนายน ที่ผ่านมา มีกรุ๊ปของสถานทูตไทยมาพักที่โรงแรม จึงถือได้ว่าเป็นงานช้างงานแรกที่ต้อนรับ TGSM มือใหม่คนนี้เลยทีเดียว แถมยังโดนกดดันจากหัวหน้าว่า "ห้ามมี complain เด็ดขาด!" เอาล่ะสิ...เต็มที่ละกัน
วันที่ 18มิถุนายน เป็นการต้อนรับ aircrew จาก Thai Airforce คุณแอนนิต้าก็แต่งชุดไทยไปเต็มที่ โชคดีมากที่เพื่อนร่วมงานที่น่ารัก Ayaka ได้เตรียมคีย์การ์ดทั้งหมดไว้ให้แล้ว ไม่งั้นคงหัวฟู เพราะมีกันทั้งหมด 10 กว่าห้อง!!
หน้าที่ของ TGSM เวลามีกรุ๊ปวีไอพีมาลง ก็คือ
1. Block ห้องตามรีเควส ว่าแขกท่านนี้มีความต้องการห้องแบบไหน ต้องจัดหาให้ได้ถูกต้อง (ถ้ามีขอห้องติดกัน ชั้นเดียวกัน ใกล้กัน หรืออะไรก็แล้วแต่ จะต้องจัดการให้ได้!)
2. ตรวจเช็คความเรียบร้อยของห้อง ว่ามีอะไรขาดตกบกพร่องรึป่าว ทำความสะอาดเรียบร้อยดีรึป่าว มีกลิ่นอันไม่พึ่งประสงค์อะไรมั๊ย ถ้าไม่เรียบร้อยจะต้องโทรแจ้ง HK ในทันที
3. เตรียม Key card และ Reg.card ให้พร้อม ตรวจเช็คความถูกต้อง และรายละเอียดต่างๆให้รอบคอบ
4. รอต้อนรับ และ Room-in ตาม Status ลำดับความสำคัญ
5. และอื่นๆอีกเยอะแยะมากมาย...!!
เคยต้องโทรจิก HK เนื่องจากห้องเสร็จไม่ทันเวลา ไม่ได้ตั้งใจและไม่อยากจะทำ แต่เมื่อทำการบล็อคห้องไว้แล้ว ส่ง Rooming list ไปแล้ว(ห้ามเปลี่ยนแปลงแก้ไข) สิ่งเดียวที่จำเป็นคือต้องจิก!!
ตารางเวลาของคณะ aircrew คือ c/o วันที่ 19 มิถุนายน เวลาเจ็ดโมงเช้า หน้าที่ของ TGSM ที่ได้รับมอบหมายให้ก็คือ ต้องมาส่ง...ลงมาแสตนด์บายตั้งแต่หกโมงเช้า ถึงเจ็ดโมงก็เสร็จภารกิจ กลับไปพักผ่อนรอเวลาเริ่มงานตอน 11 โมงเช้า หมายกำหนดการของวันที่ 19 มิถุนายน ยังไม่จบแค่นั้นเพราะยังมีวิไอพีอีกกรุ๊ปนึงที่ต้องรอรับเวลาประมาณสามทุ่มถึงสามทุ่มครึ่ง ท่านปลัด Thai Permanent Secretary, Khun Sihasak... เลิกงานทุ่มนึง กลับไปพักผ่อนและรีบลงมาเตรียมตัวอีกทีเมื่อใกล้เวลา สี่ทุ่มครึ่งต้อนรับคณะ จากนั้นห้าทุ่มถึงได้เสร็จสิ้นภารกิจ
วันที่ 19 นอกจากรอรับกรุ๊ปก็ยังมีเรื่องให้ตื่นเต้นได้อีก นั่นก็คือ แผ่นดินไหว... ปกติเวลาอยู่กรุงเทพแล้วใครบอกว่าแผ่นดินไหวจะไม่ค่อยรู้สึก แต่คราวนี้แผ่นดินไหวในกรุงมะนิลา โยศิตารู้สึกเต็มๆค่ะ คือมันสั่นเลย ทั้งตึกมันสั่นไหวจริงๆ!! ตอนแรกก็ตกใจ คิดว่าเรารู้สึกไปเอง หรือว่าเหนื่อยเกินไป แต่มันสั่นอยู่ประมาณห้านาที!! ของจริงล่ะ!! โชคดีที่มันแค่สั่นแบบหยอกๆ คือแค่ประมาณห้านาทีก็จบ ไม่มีต่อเนื่อง ไม่มีการเพิ่มความแรง ไม่งั้นคงได้วิ่งหนีทั้งโรงแรม!!
ผ่านพ้นไปกับแผ่นดินไหว มาต่อกันด้วยภารกิจแบบทรหดที่ได้ดำเนินไปเป็นเวลาประมาณเกือบอาทิตย์ คือต้อง Stand by ตลอดเวลา ข้อเสียของการได้อยู่ในโรงแรมก็คือ...เพราะว่าอยูในโรงแรมไง ตามตัวได้ 24 ชั่วโมง!! ต้องการอะไร ต้องเรียกใช้ตามตัวได้ตลอด!!
ทีมงานจากสถานทูตน่ารักมาก จะมีที่ไม่น่ารักก็ปล่อยเค้าไป ต่างคนต่างทำงาน ถ้าเข้าใจกันบ้างเห็นใจกันบ้าง ก็ใจเขาใจเรา ไม่อยากบ่นอะไร
พอผ่านงานของสถานทูตไปทุกคนก็ต้องมารอฟังผลกันอย่างใจจดจ่อ ปรากฏว่าทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีไม่มีคอมเพลน!! ดีใจสิที่เรารอดตาย อาจจะยังไม่เต็มที่แต่ก็ถือว่าเป็นบทเรียนสำหรับงานหน้า ครั้งนี้ก็ถือว่าพยายามใส่ใจที่สุดแล้ว ครั้งหน้าต้องดีกว่านี้!!!
จริงๆครั้งหน้าก็ไม่ไกลเท่าไหร่ เดือนหน้าก็เจอกันอีก!!! อืม.... ต้องเก็บแรงไว้เยอะๆ
Comments